Herfst in Kraggenburg

by

Herfst in Kraggenburg

De herfst bezoekt te vaak dit dorp
Ik word er moedeloos van

Hozende buien storten zich striemend
op het zwijgende kerkje

De tranen die vallen op het donkere water van de ongedregde vaarten
doen mij denken aan thuiskomen

Ik verschuil me niet langer
maar laat me natregenen

net als de rest van de huizen
Mijn tranen zingen mee

terwijl ik naar het donkere westen staar
verwacht ik Hem, die ‘t Licht is in de nacht

Voor u gelezen